بررسی های سنگ نگاری، کانی شیمی و ژئوشیمی توده های لامپروفیری و گابروی قلیایی هوای (شمال شرقی هوراند، شمال غربی ایران)

توده­ی لامپروفیری هوای در شمال­شرق هوراند و شمال­غرب ایران و به شکل لاکولیت در هسته­ی طاقدیسی پلانچ­دار با روند محوری wnw–ese و متشکل از نهشته­های فیلیشوئیدی کرتاسه فوقانی– پالئوسن تزریق شده و خود به­وسیله­ی استوک گابروی قلیایی قطع شده است. ترکیب سنگ­شناسی توده­ی لامپروفیری کامپتونیت تا سانائیت ارزیابی شده است. ماگمای مولد الیوین گابروها و لامپروفیرها براساس نمودار tas دارای سرشت قلیایی هستند. براساس نمودارهای عنکبوتی در هر دو گروه سنگی، غنی­شدگی lree نسبت به hree مشاهده می­شود. دما- فشارسنجی به روش­های متعدد نشان می­دهد که فشار تبلور کانی­های توده­ی لامپروفیری 6 کیلوبار و دمای 877 درجه­ی سانتی­گراد بوده و الیوین در الیوین گابروها در دمای 1013 درجه­ی سانتی­گراد متبلور شده است. ماگمای مولد گابروی قلیایی از ذوب 5 درصدی اسپینل – گارنت لرزولیت و لامپروفیر قلیایی از ذوب یک درصد اسپینل– گارنت لرزولیت حاصل شده­اند. گابروی قلیایی از ذوب گوشته لیتوسفری غنی شده ریشه گرفته و با صعود به سمت بالا در قاعده­ی پوسته­ی قاره­ای متوقف شده و ضمن آلایش اندک با مواد پوسته­ای به ماگمای مولد لامپروفیرهای قلیایی تغییر کرده است و در ترازهای بالای پوسته­ای و در محور طاقدیس پلانچ­دار جایگیری کرده و به­دنبال آن با صعود دیاپیرهای ماگمای بازالتی قلیایی و تزریق آن به داخل توده­ی لامپروفیری، استوک گابروئی شکل گرفته است. بررسی­ها نشان می­دهد که هر دو گروه سنگی در یک محیط قوس ماگمائی پسا برخوردی، تکوین یافته­اند.